Umdum Gördüm Ağladım


Bir kış gecesinin bahara koşan güz yaprağıydı ellerimde can cekişen
Bir taze güneş bekliyordu çok uzaklardan ,ruhunun titrek yaşamından
Yılların verdiği bir tutam anıydı kalbine mürekkep damlattığı

Bir yaşam kaynağıydı damarlarımda dolaşan .
Kimi zaman umut mucizesiydi ,sanki gökkuşağının altından gecebilecekmiş gibi.
Bazen bir bir bekleyişti bembeyaz saçlarda tel tel şiir anlatan.

Beyaz bir güvercindi Hayatın baki kılacağı mucizelerin ardından koşan
Titreyen ellerimize dökülen gözyaşlarıydı romanlar yazan.

İşte umuyorum ve bekliyorum ...
Elimde beyaz bir karanfil ,gülümseyen gözlerimin seyrettiği bir hayal filmiydi ,gelinliğini teniyle koklaştıran.
Bir umuttu yılların beklediği zaman esareti altında zincirlenmiş.

Bazen bir hüzündü gözlerimde çılgın gökgürültüsü ardından sel yağdıran.
Şaşkın bir yunustu mavi sıcak okyanuslardan kutup denizine çıkan

Bir kazaydı hayal dünyamı aralayıp gizemli dünyama yıldırım gibi düşen.

İşte umdum gördüm ve ağladım...


ismail Akman

Gülümse


Gülümse ,hayata gülümse
O sana belkide herzaman hüzün ve keder dolu günler verdi.
Hic ummadığın deryalarardan çılgın dalgalar vurdu,gülümse

Belkide çok uzaklarda kızgın bir bulut şimşekler yağdırdı yüreğine
Ağlama ,icindeki nefret kini bulaşırma ruhuna ,gülümse

Alacakaranlık kuşagında, düşlerin bile acı cektiği sonsuzlukta.
Hadi sende gülümse.

Yıllanmış bir adam,geride bıraktığı belki acı belkide gökkuşağı kadar
renkli anılarının arkasında çökmüş bir beden,off çeken bir ruh.

Nostaljilere boğulmuş birkaç yaprak ,ve yılların eskitemediği
sevgisini verdiği hayat arkadaşının kabri.

Gülümse hayata gülümse.

Her günbatımında geçen saatlerin anısı ve yeni bir dünya yıldızlarının
kol gezdiği gecenin verdiği gizem.

Gülümse bi tanem yaşama gülümse.
Elinde şekerine sımsıkı sarılmış yavru ceylan gibi titrek çocuğun
gözlerindeki ürkek, sahib olma savaşı.

Sırtında heybesi,umut ışıgının geldiği noktaya göz dikmiş,gece
bilmeyen gündüzü seçemeyen bir avarenin yaşama savaşı.

Gülümse ,hadi yeni ufuklara gülümse.
Sana acı çektiren belkide ufkunu şiddetle karartan eski dostlarına,

Kalbini zincirlemiş bir avuç dostlarına,
Platonik bir rüzgarın hortumunda durdurak bilmeyen , çıkmaz

karanlığa bir hayalet gibi,umutsuzluğa düşen sevgiline.

Geçmişe eyvallah,hadi gülümse.
Hic doyamamış ,bir lokma ekmeği kurak topraklarda çıkaran bir
babanın yavrularına titremesi,hayata umutla bakışı.

Hiç yaşanmamış ,hayallerine yaldızdan süsler veren,padişahlar
diyarının sultanı,belkide böyle mutlu ,heyecan dolu bir kız.

Hadi ,hayallerine gülümse.
Bir gün seni beyazlara bürüyecek,kırmızı güllerle dolayacak,kızıl
atın sırtında gökkuşağının altındaki dünyaya coşarak.

Kalbindeki sır dolu odaya Damla Damla akacak yeni bir yaşama merhaba..
Hoşçakal geride bıraktığım acımasız nemrutun oğlu.

Gülümse, yeni dünyaya gülümse
Bin pişmanlığın fayda etmediği,acımasızların af dilediği hayata
şiddetle çek kılıncını,hiç acıma ,yeni hayata hiç bir dumandan is
bulaşırmadan gülümse.

Hoşgeldin yakamozun ışıldattığı ,gökkuşağının renklendirdiği,engin
mavi deryaların berraklığını verdiği yaşama.

Gülümse, bir DAMLA mutluluğa ,hadi gülümse.



ismail Akman

Ben Anlayamazsin


Aramizda daglar var
Aramizda uçurumlar
Yaklasma yanilirsin
Ben öldügümü bilirim
Sen yasadigini sanirsin
Kendini bilmeden daha
Beni taniyamazsin...

Günlerim atese gebe
Gecelerim sancili
Varamadik sabaha
Ben bir yumak dügüm dügüm
Sen karmakarisik bir kördügüm
Kendini çözmeden daha
Beni anlayamazsin...

Ahmet Selçuk Ilkan

guzel siirleri var bende paylasmak istedim :zalkis:


____________________
Dört Sey Geri Gelmez Atılan Ok, Söylenen Söz, Kacırılan Fırsat ve Gecen Zaman ...

Ararim Seni


Aksam erken çöker yalnizligima
Sokak sokak gezer ararim seni
Hasretin gönlümün yanginlarinda
Alev alev yanar ararim seni

Gözyaslarim kurur yanaklarimda
Hüzünlü bir islik dudaklarimda
Sigaram sabahlar parmaklarimda
Nefes nefes çeker ararim seni

Gölgen düser sanki hep yollarima
Adim adim yürür izlerim seni
Bir çilgin özleyis girer kanima
Yudum yudum içer ararim seni...



Ahmet Selçuk Ilkan

Beni Siz Öldürdünüz


Daha on üç yasindaydim
Ömrümün en güzel çaginda...
En dedli dolu düsler, hayaller rüzgar gibi basimda

Ve en büyük özlemlerim yarinlarimda
Bir büyüsem 'bilim adami' olacaktim kesin
Bulmak için mutlulugun formülünü
Ve en dogru adresini

Ve de duyurmak için tas kalpli insanlara
Insanligin sesini...

Oysa bir sabah
Benden önce büyüdü çigliklarim apansiz
Yeri gögü inlettiisyanlarim, feryatlarim
Çünkü

Bir deprem kopmustu yüregimin tam ortasinda
Siz yasarken her zaman ki gibi
Vurdumduymazligin kollarinda
Ve en tatli uykunuzda...

Bagirdim
Daglar, taslar uyandi çigliklarima
Denizler yandi yanginlarima
Gökte yildizlar agladi
Benim bu zavalli yalnizligima
Bir tek sizi uyandiramadim
Bir tek sizi! ...

Sanki yasayan bir ölüydünüz
Duymadi o tas yürekleriniz son sözlerimi
Öylesi sagir öylesine kördünüz
Hayir... Hayir deprem degil!
Beni siz öldürdünüz! ...

O benim babamdi
Dünyaya meydan okuyan
O en büyük,
O en kahraman,

Dünyanin en agir yükü omuzlarinda
Ve en güzel gülüsü bakislarinda
Ilk kez yenik düstü
O Allah'in belasi
O kör olasi
Son sabaha...

O benim annemdi
Dünyanin en güzel annesi
O benim gözbebegim
Ben onun birtanesi

Yuvamizi basimiza yiktiniz
Sarilir gibi onun simsicak kucagina
Tutunur gibi o ipek saçlarina
Sizin bitmez uykulariniza inat
Takarak kollarima bir kanat
Uçtum bir kus gibi
En aci sondan

En kutsal bir sonsuzluga
Iste o an

Gözlerimde bir mum gibi söndünüz
Çünkü...

Ne görecek gözünüz vardi
Ne de yüzüme bakacak yüzünüz
Yoktunuz, hiçtiniz!

Aynalar kiriliyordu yüzünüzde
Siz depremden bile önce çöktünüz
O gün yalniz beni degil...
Annemi de öldürdünüz! ...


Ne arkadasim var artik
Ne ögretmenim
Ne okulum
Ne yarinim ne de umudum!

Alin sizin olsun bütün saltanatiyla dünya
Bütün sahteligiyle hayat

Alin kucaklayin gönlünüzce
O bitmeyen ihtiraslarinizi
O dinmeyen bencil asklarinizi!

Size dur demeye bile vaktim yok artik
Nasilsa birgün anlarsiniz günahlarinizi!

NAsilsa birgün görürsünüz yalanlarinizi!
Siz ki herseyi bizden iyi bilen
Siz ki herseyi bizden iyi gören
Siz ki bizi ölmeden topraga gömen

Yine siz kazandiniz
Her yerde siz
Her zaman siz
En büyük siz
Siz kim misiniz?
Onu siz benden daha iyi bilirsiniz! ...

Ahmet Selçuk Ilkan


____________________
Dört Sey Geri Gelmez Atılan Ok, Söylenen Söz, Kacırılan Fırsat ve Gecen Zaman ...

Bana Gel Deme


Ayagim ayagima dolasir sonra
Gözlerim büyür büyür, kocaman olur
Bakarsin dilim tutulur, hiç konusamam
Bana gel deme!

Birak umutsuzlugum bende kalsin
Yoklugunda eriyeyim birak
Gözyaslarim yagmurlasir diyorum
Bana gel deme!

Iste resimlerine bakip avunuyorum
Hayallerim yetiyor bana ne güzel
Inan dudaklarini isirabilirim
Bana gel deme!

Zaten ölesiye hasretim aydinliklara
Ve bitimsiz bir özleyis bendeki
Kanatlanabilirim, uçabilirim belki
Bana gel deme!

Ahmet Selçuk Ilkan

Ben Bu Köyün Delisiyim


Beni bilen böyle bilsin
Ben dostlugun delisiyim
Akil irfan sizde kalsin
Ben bu köyün delisiyim

Bu acilar bitene dek
Aglayanlar gülene dek
Bu can bende ölene dek
Ben bu köyün delisiyim

Sesi çikmaz kirik sazin
Tadi olmaz susuz yazin
Mezarima öyle yazin
Ben bu köyün delisiyim

Ne köleyim ne de bir kul
Vicdan bir borç hayat okul
Alin sizin olsun akil
Ben bu köyün delisiyim

Benim yolum askin yolu
Benim yolum hakkin yolu
Bir tek derdim Anadolu
Ben bu köyün delisiyim

Sizde para sizde banka
Sizde silah sizde bomba
Bende dostluk bende sevda
Ben bu köyün delisiyim

Haydi kosun savasmaya
Bu dünyayi paylasmaya
Ben bakarim çocuklara
Ben bu köyün delisiyin

Ask okurum ask yazarim
Asktir benim tek pinarim
Size degmesin nazarim
Ben bu köyün delisiyim

Yasayin siz akli selim
Bosverin siz benim halim
Siz bir dahi siz bir alim
Ben bu köyün delisiyim

Benim yolum gönül yolu
Benim yolum sevda yolu
Bir tek derdim Anadolu
Ben bu köyün delisiyim
Ben bu yurdun delisiyim...



Ahmet Selçuk Ilkan


____________________
Dört Sey Geri Gelmez Atılan Ok, Söylenen Söz, Kacırılan Fırsat ve Gecen Zaman ...

Ayrilik Kapiyi Çaliyor


Ayrilik kapiyi çaliyor açma
Biraz daha düsün zamanimiz var..
Ne günler yasadik bak sayfa sayfa
Seninle yazilmis romanimiz var..

Gönül kapisindan hemen uçma dur!
Selamsiz vedasiz böyle kaçma dur!
Bilinmez yerlere yelken açma dur!
Seninle mutluluk limanimiz var! ...

Bir anda yokusa çevirme düzü
Darginlik bir askin tadi ve tuzu
Hatirla Tanriya verdigin sözü
Ayrilmak yok diye yeminimiz var...



Ahmet Selçuk Ilkan

Adimi unut


Nasilsa ayrilik bu askin sonu
Sende eller gibi adimi unut
Kader ikimize çizmis bu yolu
Sende eller gibi adimi unut

Seninle bu aski yasamadik say
Birlikte gülüpte aglamadik say
Böylesi unutmak dahada kolay
Sende eller gibi adimi unut

Istemem söyleme bir tek kelime
Sende eller gibi adimi unut
Degmesin artik hiç elin elime
Sar yeni askini benim yerime
Sende eller gibi adimi unut...


Ahmet Selçuk Ilkan

Bir Yerden Sonra


Birbiri ardina geliyorsa mutsuzluklar
Keskin bir biçak gibi saplaniyorsa acilar
Kösebaslarini tutmussa umutsuzluklar
Ve uçurumlarda yankilaniyorsa askin son çigliklari
Ayrilik güzeldir...

En kalabalik yerlerde büyüyorsa kimsesizligin
Binlerce kahkaya karisiyorsa gözyaslarin
Son çiviyi çakiyorsan yorgun sabrina
Daha kirpiklerinde can veriyorsa hayallerin
Ve dilinin ucundaysa en çilgin küfürler
Yalnizlik güzeldir...

Güvendigin yüreklere karlar yagmissa
Buz tutmussa o simsicak bakislar
Sen yanginlar içinde üsüyorsan
Ve bir zavalliliksa artik o çok sevmek
Böyle bir dünyaya tükürmek
Ve ölmek güzeldir...


Ahmet Selçuk Ilkan

Aci Salkim


Vakit yaklasiyor toparlan ahbap
Yarin bir gün bu meydanda talan var
Nasil olsa görülecek su hesap,
Sanma bu dünyada baki kalan var!

Nic'oldu ticaret,hani karimiz?
Yagmaya gidiyor bütün varimiz
Görmesek,sahittir kulaklarimiz
Duymasak da kapimizi çalan var

Haramdan bir eksik tartip helali
Dengeye getirdik zehirle bali
Has diye yutturduk en sahte mali
Sanki kendimizden baska alan var.

Ne hakli is tuttuk ne dogru sanat
Ayaga bas dedik,kuyruga kanat
Komaz yakamizi sol meshur inat
Agizda gem,arkamizda palan var.

Bir kuru mantikla kalmisiz yayan
Menzile varir mi yerinde sayan
Bu dünyada ab-i hayat tatmayan
Beklesin,ahrette kevser falan var.

Bekir Sitki'm kalem banip özüne
Uykulari haram ettin gözüne...
Oysa kim aldanir sair sözüne
Sende dokuz köyden dönmüs yalan var!...

Bekir Sitki Erdogan

Bin ikinci Gece - Yolcu


Ben sarhos degilim, yol sokak sarhos!
Hanciyi kaybettim, hani kaybettim.
Hayati sayfa sayfa okudugum bos,
Sonundaki, imtihani kaybettim!

Anladim, her gerçek, bir yalan gizler!
Beni aldatiyor daglar, denizler...
Meçhul bir zamana karisti izler,
Saati, dakkayi, ani kaybettim...

Beni benden, kendi benligim çaldi!
Gölgem uzadikça, boyum kisaldi...
Ellerim bombos bir roman kaldi,
Içimdeki kahramani kaybettim!

Bu basimda esen, bir kavak yeli...
Ben ondan deliyim, o benden deli!
Onu aynalarda gördüm göreli;
Bekir Sitki Erdogan'i kaybettim!






Bekir Sitki Erdogan

Yagmurda Unutulan Sarki


Önce bir yagmur bir yagmur iki gözüm...
Önce ipislak iki kus!
Sonra yikilmis evrenler geçti vitrinlerden,
Sonra insanlar iki gözüm!
Insanlar,
Kahrolmus!...
Islak senaryolar üstüne ta ic bosluktan,
Boyut boyut yalnizliklar agiyordu...
Öksüz anilar üstüne iki gözüm!
Kirik ikindiler üstüne,
Kuskulu bir yagmur yagiyordu...
Ikiser üçer yitiriyordum seni kavsaklarda,
Yollar ayak bileklerime dolaniyordu hep,
Tas tas çöküyordu en kutsal yapilar...
Yüzler karanlikti iki gözüm!
Düsünceler dar,
Bir geçit bulamiyordum sana,
Ellerim yordamlarini yitirmisti üstelik,
Hep yabanciydi çaldigim kapilar!...
Oysaki, son çagrimdi bu ta can kösemden!
Oysa yürek yürek son yesermemdi,
Çag çag, kanat kanat, sevgi, isik, nur...
Ah sonra o yagmur iki gözüm!
Ah sonra o,
Yagmur!...
Simdi,
En kirik vaktidir uzak inbatlarin...
Öykümüzün en yarali yerinden,
Damlar yüregime ilik bir sizi!
Sonra birden duyar gibi olurum,
Hoyrat yagmurlar altinda,
Marti çigliklarina karisip giden
Çocuksu sarkimizi…

Bekir Sitki Erdogan

Akdeniz Yarasiyor Sana


Akdeniz yarasiyor sana
Yildizlar terler ya sen de terliyorsun
Ayni islak pirilti burun kanatlarinda
Hiç dinmiyor motorlarin gürültüsü
Köpekler havliyor uzaktan
Demin bir çocuk agladi
Fatmanim cumbadan çarsaf silkiyor yine
Ali dumdum anasina sövüyor saatlerdir
Denizi tokmakliyor balikçilar
Bu sesler iste sessizligini büyüten toprak
O sesinin sardunyalar gibi konuskan sessizligi

Hayatta yattik dün gece
üstümüzde meltem
Kekik kokuyor ellerim hala
Senle yatmadim sanki
Daglari dolastim

Ben senden ögrendim deniz yazmayi
Elimden düsmüyor mavi kalem
Bir tirandil çikar gibi sefere
Okula gidiyor ögretmenim
Ben de ardindan açiliyorum
Bir poyraz çizip deftere
Bir ada var sirf ebabil
Dönüyor dönüyor basimda
Senle yasadigim günler
Gümüs bir çevre oldu ömrüm
Degince günesine

Neden sonra buldum o kaçakçi magarasini
Gözlerim kamasinca senden
Ölüm belki sularindan kaçirdigim
O los suda yikanmaktir
Durdukça yosundan yesil
Kulaç attikça mavi

Ben düzde sanirdim yikintim
Örenim alkolik asarim
Mutun dorugundaymisim meger

Senle çikinca anladim
Eski Yunan atlari var hani
Yeleleri bükümlü
Gün inerken de öyle
Agaçtan izdüsümleriyle
Yürüyor Balan tepeleri
Yürüyor bölük bölük can
Toplu bir güzellige dogru

Kadinim Yarasiyorsun sen Akdenize





Can Yücel

isimsiz


Ne zaman yüzüne baksam
yalnizligin o mutlu gerilimi

O öksüz göl hizla derinlesir
biliyorum,acilarim hiç bitmeyecek,bu öyle bir
yesil

Ne zaman gözlerinin içine baksam,biliyorum
ikimizi de asar,o kapinin ardindaki masal
bense yüregimin bu hallerinden korkar,kalirim
bir hiz trenine bindirilmis küçük bir çocuk gibi
geçip giden yüzlerine bakar kalirim

Ömrün kisaligi çarpar camlara
ates hizla yayilir içerilere

Aksam olur,evler dolar bosalir
aciyla erir,yüzüne asik çocuk

Ne zaman gözlerinin içine baksam,bliyorum
Ikimizi de asar,o kapinin ardindaki masal

Cezmi Ersöz

lokman hekimin sev dediği

bu yürek
seni sevecegini biliyordu herhalde
bu kafa seni kuracagini seziyordu herhalde
bire bin veren bugday
elmadaki mayhosluk
hukuki beser
çinçinli hamam
çizmeli kedi
sanki elleriyla komusalr gibi
ikimizden bir ismar
seni sevmemis olsam,sözlerim yari yariya
gözlerim yarim
ellerim çolak hüseyin eli
seni sevmesem ,nefes almayi beceremem ki
bu gün günlerden ne?
cumartesi
seni sevdigim için,cumartesi elbet
seni sevdigim için ,bak temmuz ayindayiz
ayse ombasi,pirsultan abdal, büsbütün sevdaliyim sana
bu gemiler nereye gidiyor,seni sevdigim için
seni sevdigimden, suyun akasi geliyor
bacalarin tütesi
nurhayat'in halleri,seni sevdigim için güzel
ibrahim'in dilleri
insan sevince,tutsakliga kizar tabi
savasin adi geçse,cinifrit olur
ereyli'nin kömürünü düsünür ne kömür o be
raman'i düsünür,çurova'yi düsünür
seni sevdigi için haliç'te bir ugultu
marmara'da bir deniz
isparta bahçesinde güller,
seni sevdigim için koncalaniyor
seni sevdigim için ,kilim dokuyor avsar'da
yarin sabahlar,seni sevdigim için icat edildi
penisilin, halk siiri,canli sinama
mapushaneler,yedi düvel,harbi ispanyol nezlesi
sultan hamit,doncivani
ne bilsinler seni sevdigimi
basaklanmayan yulafa söylemeli
cilik yumurtaya
pasli demire
kulagini bükmeli kurtlu kirazin
hosnut degillerse bu gidisattan akil etsinler seni sevdigimi,
yesille turuncunun kafa baristirmasi,bu sevdadan ötürü
tepemizdeki o göçmez tavan
sulardaki yakamoz,ortancadaki pembe
ben seni sevdim diye
bingöl vilayetinde, kamyondan inince
tig gibi bir delikanliya soruyorum
siz nerenin bulutlarisiniz böyle?
biz sizin sevdanizin bulutlariyiz
bir yildizli aksami varsa ankara'nin
1953 kislari içinde
karni tok, sirti pekse hisim akrabanin
konu-komsu, dirlik düzenlik içinde ise
birbirimizi daha çok sevelim diye
insan seni sevince is-güç sahibi oluyor
sair oluyor mesela
meyhaneden cayiyor bir aksam üzeri
caysin be güzel
zaysin be iyi
tütünü birakiyor,tütn neyime zarar
keseme zarar,cigerime zarar,sevdama zarar,
seni sevince adamin pabuçlari eskimiyor
beti-benzi yani çarktan çikmis gibi
seni sevince insan bilgili saygili gönlü gani sen
saçlari zencefilli
erkencecik evine dönmek istiyor cani
hep seni düsün hep seni yasat
hep seni yika seni doyur üç ögün
seni bir kanim uyut,sonra uyandir
lokman hekim ,seni sevdiyor bana
seni sevmeseydim ,ilk bahari kodunsa bul gayri
istanbul diye bir kent yoktu ki yeryüzünde
umut diye bir sey yoktu ki, seni sevmeseydim
hak, hukuk ,bereket diye
esitlik,kardeslik,hürriyet diye
yüregime,saglik ne iyi ettim...!

METİN ELOĞLU


____________________
Türküler..
Cennet kadar sır, insan kadar zahir.

Kafiyeli Hayat (!)Bir karişik dumana kapildim yine
Beyaz mi, kirmizi mi göremiyorum onu
Geleneksel bir hal geçti karşima sevgiyle
Içemez oldum elimdeki bir tas suyu

Saglam bir halde iken yok oldum
Tutmasinlar kollardan hem de iki tarafimdan
Bir başima buralarda ne aradigimi bilmiyorum
Bunlar gerçek degil bence hepsi kafadan

Bir söyledigim yalan degil dosdogru
Hava buzlandi birden, neden acaba?
Sen de uzaksin gönüller dostu Anadolu
Bir ben mi kaldim bu ömür yolunda?

Hakiki hislerimin ifadesi bir maske
Cami olmayan boş bir çerçeve gönlü
Mutlu olmak ister insan son nefeste bile
Ucuz degil hiçbir zaman bir insanin ömrü

Duvara yansiyanlarin izleri kalmadi
Ettigim sadece sirf sevdigi halde nefret
Dinmiyor artik bu selin sulari
Varsa önüne geçen, onu kir at

Hani var ya kafadan garaj
Dedikodusunu varsin söyleye dursun
Bunu engelleyemez hiçbir baraj
Zamani gelince sen de bir laf vurursun

Ama geriye kalan sadece bir agaç
Bu yollarda sen de mi kalacaksin?
Özledigim sadece zülüfteki bir saç
Sen de mi kuyunun dibine bakacaksin?

Tutturduk işe bir yoldan uyak
Bir selam bir türküyle ey sevgililer
Kalbim sevgiyle kucak kucak
Sevenler diyarina gönülden sevgiler.

Bülent Yılmaz


____________________
Taşı delen suyun kuvveti değil, damlaların sürekliliğidir.

Siyah BeyazHer sabah kalktığımda,
Perdeyi korkarcasına aralar bakarım gökyüzüne.

Siyah mı bulutlar yine diye.
ürperir ellerim
Ya yine siyahsa bulutlar

Her gün alırım elime fırçamı, beyaz boyamı
Boyarım tüm siyahları.

Ben boyadıkça grileşir siyahlar.
Dönmez kolay kolay beyaza.
Bir kaç kat boyarım

Ertesi sabah umutla açarım perdeyi
Nasılsa boyamışım siyahları
Beyazdır artık siyahlar

Hayır, duruyor siyahlar aynı yerde.
Beyazlar bulut olmuş,
Çoktan gitmişler buralardan
Siyah bulutlar çökmüş yine gökyüzüne.

Bıktım artık boyamayacağım siyahları beyaza
Nasılsa değişmiyor boyamakla
Diye düşünüp yılmışken savaşan

Hatırlarım birden
Hayatımdaki kalıcı beyazları
Baktığımda kalbimi aydınlatan,
Gözlerimi parlatan beyazlarım var benim

Tekrar alırım fırçamı ve beyaz boyamı
Yılmadan günlerce
Kat kat boyarım siyahları yeniden beyazlara

Bilirim ki gidecek siyahlar hayatımdan
Ben boyamaya devam ettikçe beyaza.

Bir sabah kalktığımda gözlerim kamaşır
Aydınlık veren beyazlarla.


Çağla Lüleci


____________________
Taşı delen suyun kuvveti değil, damlaların sürekliliğidir.

____________________
Türküler..
Cennet kadar sır, insan kadar zahir.