Tam Düne Alışmışken Yine Bugün Oldu
Hani komik mesajlar olur ya, doğum günleri, anneler
günü, babalar günü, sevgililer günü veya
herhangi sıradan bir gün için,
Bazıları buzdolaplarının üzerine yapışan
magnetlerde olabilir, yolda karşınıza çıkan bir
reklam panosunda veya size kahve ikram edilen fincanın
üzerinde…
Karşınızdaki biri konuşurken pat diye ilgisiz bir
şey sÖyleviyerir, ya da vapurda giderken yandaki konuşmadan
bir cümle çınlar kulağınızda.
O kadar çok yayın yapılıyor ki, kim bilir bilinç
üstü ve bilinç altımız ne kadar da
karmakarışık, Öyle değil mi? Bazen yoruyor.
Ama bazen de işe yarıyor bu mesajlar. Durup üzerinde
düşünmeyi sağlıyor.
Farkına vardığınız her mesajın hiç de
tesadüfen orada olmadığı düşüncesini bir
alışkanlık haline getirmişseniz hele, “şimdi
bu benim karşıma niye çıktı” diye
çÖzümlemeye başlıyorsunuz.
“Tam Düne Alışmışken Yine Bugün
Oldu” cümlesi de bugün karşıma çıkan
“günün cümlesiydi” ve ben
““şimdi bu benim karşıma niye
çıktı” diye seslice düşünmeye
başladım. Etrafımdakiler kendi kendime konuşmama
alışıklar, merak etmeyin, oyun provası yapıyorum
sanıyorlar, ben de “kendi kendine sÖylenen bir deli”
yakıştırmasından bÖylece
sıyrılmış oluyorumJ
Evet, “Tam Düne Alışmışken Yine Bugün
Oldu”. Dün, Öğrenilmişti, artık
tanıdıktı, kolaydı, bakalım bugün neler
getirecek beraberinde, hadi bakalım. Tanımadığı
tanıdık hale getirdiğimiz bir yolculuk, tam bir gün
süren, adı bugün.
Bu, hayatımızdaki değişiklikleri de fark etmemizi
sağlıyor, sahi diyoruz, dün şÖyleydi
bÖyleydi, iyisiyle kÖtüsüyle, ama ben dünü
çÖzümlemiştim, Öyle ya da bÖyle. Bugün,
işlenecek, yıkanıp paklanıp, belki de kirletilip
dün haline gelecek, uğraş dur bakalım bugünü
dün yapacağım diye.
İş, bugünün düne benzemeyeceğini kabul
etmekle başlıyor. Aslında düne benzeyen bugünler
ne de sıkıcı olurdu, Öyle değil mi?
Her şey miyadını doldurur, hiçbir şey yerinde
aynı kalmaz, kaldığını sansanız bile,
devamlı değişir. O yüzden her yeni gün yeni bir
hayattır ve zaten bu hep bÖyle olagelmiştir. Bugün,
düne hiç benzemez. Benzetmemek lazım, alışmamak
lazım.
Bir gün Öyle bir bugün gelir ki, dünden sÖker
alır sizi ve henüz bahsi bile geçmemiş olan
yarınlara fırlatıverir. Aslında insanların
hayatlarında dün ve yarın yoktur, bugün vardır.
Yapabilene ise her gün, dün, bugün ve
yarındır…